تاثیر اراده

،سلام

راستش من هر کتا ب و مطلبی که می خونم، یه جورایی دنبال موضوعات مربوط به سرطان می گردم. اینکه چه تجربیاتی و چه نتایجی وجود داره. امروز حین مطالعه کتاب "علم زندگی" که در مورد آیورودای ماهاریشی است به مطلب جالبی برخور کردم. نوشته بود:
، برجسته ترین جنبه بیماری سرطان این است که ذهن بیمار، بدن را به پذیرش واقعیتی نوین فراخواند و بدن غافل از این امر که آنچه روی می دهد، غیرممکن است؛ این دعوت را قبول کند. چگونه می توان چنین رویدادهای خارق العاده ای را توضیح داد؟
بررسی چهارصد مورد سرطانی که از پس رفت آنی سرطان برخوردار شده اند، بهبودهایی را نمایان ساخته است که وجه مشترک اندکی با هم داشته اند. تعدادی، شیره انگور نوشیده و یا مقادیر زیادی ویتامین ث خورده بودند. برخی دیگر دست به دعا برداشته یا داروهای گیاهی مصرف کرده و یا فقط به خود قوت قلب داده بودند. با این وجود، همگی این بیماران بسیار گوناگون دارای یک وجه مشترک بودند. در مقطع معین از بیماری خویش ناگهان و با یقین کامل می دانستند که بهتر خواهند شد. چونانکه بیماری فقط سرابی است که بیمار ناگهان به فراسوی آن و به فضایی راه می یابد که ترس و نا امیدی و بیماری در آن وجود ندارد. آنان، به مکانی که سلامتی کامل نام دارد، گام نهاده اند.)) صفحه 31 از کتاب علم زندگی، انتشارات بهجت
به نظر من اینکه فرد بیمار خودش با دعا، مراقبه یا روشهای فراحسی روی خودش کارکنه تا قویتر بشه و قبول کنه که باید دوباره سلامت کاملش را بدست بیاره در بهبود بسیار موثره. زمانی بود که من خودم رو رها کرده بودم. درمانم در مرحله بسیار سختی بود و جواب آزمایشهایم هم همه خیلی نا امید کننده. کسی که استاد علوم فرا حسی من بود و هر روز با انرژی روی من کار می کرد اصطلاح جالبی به کاربرد. اون گفت وضعیت من مثل دستگاهی است که دکمه پاز آن زده شده باشه!!! این حرف خیلی درست بود. من خودم رو به امید هیچ چیز رها کرده بودم. تسلیم تسلیم! و این خیلی بد بود. اون شب ساعتها گریه کردم. ولی با خوندن دعا آروم شدم و به فکر فرو رفتم. می خواستم از صمیم قلب اراده کردن رو خوب درک کنم، به همین خاطر مدام فکر کردم، فکر کردم، فکر کردم. مدت 3 روز مدام فکر کردم تا اینکه مثل جرقه ای به خودم اومدم و فهمیدم این حرف یعنی چی! در آزمایش بعدی؛ نتایج به میزان قابل توجهی بهبود پیدا کرده بودن