حال و هوای غریب من

،سلام

نمی دونم چرا شما خوانندگان خوب این وب لاگ هیچ پیغامی برام نمی گذارید. خجالت نکشید بابا جان!!! بیایید با هم در مورد این تجربه و حال و هوای غریبی که به آدم می ده صحبت کنیم. راستشو بخواهید یکی از اهداف مهم این موسسه هم همین دور هم جمع شدن و از تجربه ها گفتنهاست. من با جمعی از بهبودیافتگان (جوان) از سرطان در یک نشست که با همین عنوان و هدف در ونکوور کانادا برگذار شده بود دوست شدم و یک گروپ یاهو هم براش راه اندازی کردیم. خیلی جالبه وقتی من متوجه می شم این حال و هوای خاص نه تنها در من بلکه در سایر بهبودیافتگان هم وجود داره، به همین خاطر خیالم راحت می شه که ایراد از من نیست. موضوع از این قراره که ما همه دیگه اون آدمهای سابق قبل از بیماریون نیستیم. همه چیز تغییر می کنه، از سلایقمون در مورد غذاهاگرفته تا احساسی که راجع به آدمهای دوروبرمون داریم.شما چطور؟چه حسی دارید؟ چی در شما متفاوت شده؟ برایم از خودتان بگویید